فیبروم رحم در بارداری جزء مهم‌ترین مشکلاتی است که در طول حاملگی شناسایی می‌شود اما توجه داشته باشید که این توده‌ها، خوش‌خیم عضلانی بوده و بسته به اندازه و محل قرارگیری، می‌توانند تأثیراتی بر روند بارداری، رشد جنین یا حتی نوع زایمان داشته باشند. ولی شناسایی زودهنگام فیبروم و پیگیری پزشکی منظم، نقش مهمی در پیشگیری از عوارض احتمالی و حفظ سلامت مادر و جنین ایفا می‌کند.
فیبروم رحمی در بارداری چه علائمی دارد؟
فیبروم رحم در طول بارداری علائمی را به همراه دارد که در برخی موارد مشکل‌ساز شده و نیاز به پیگیری و درمان دارد از مهم‌ترین علائم کهباید حتما جدی گرفته شوند به شرح زیر است:
- به دلیل فشار فیبروم‌ها بر روی ارگان‌ها درد‌هایی در ناحیه شکم یا کمر احساس خواهد شد.
- گاهی فیبروم‌ها می‌توانند موجب خونریزی یا لکه‌بینی در دوران بارداری شوند.
- فیبروم‌های بزرگ فشار زیادی به مثانه وارد کرده و باعث تکرر ادرار خواهد شد.
- در برخی موارد، فیبروم‌ها به موقعیت جنین فشار آورده و روند رشد را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
- فیبروم‌های بزرگ که فشار زیادی به دیافراگم وارد می‌کنند باعث مشکلات تنفسی خواهند شد.
- در مواردی که فیبروم‌ها به ارگان‌های دیگر فشار می‌آورند تهوع یا کاهش اشتها را به همراه دارد.
انواع فیبروم رحم در بارداری
در بارداری، فیبروم‌های رحمی با توجه به موقعیت و نوع خود اثرات متفاوتی بر روند حاملگی دارند به همین دلیل این فیبروم‌ها بر اساس محل قرارگیری‌شان در رحم به دسته‌های مختلفی تقسیم می‌شوند که به شرح زیر است:
فیبروم ساب‌سرزی
این نوع فیبروم‌ها در بیرون رحم قرار دارند که فشار زیادی هم به سایر ارگان‌ها وارد می‌کند اما به طور معمول تأثیر چندانی بر بارداری ندارند مگر اینکه اندازه خیلی بزرگی داته باشد.
فیبروم اینترامورال
فیبروم‌های اینترامورال در دیواره عضلانی رحم قرار دارند و می‌توانند باعث تغییر شکل رحم و کاهش فضا برای رشد جنین شوند. این نوع فیبروم‌ها مشکلاتی در رشد جنین یا زایمان زودرس را به همراه خواهد داشت.
فیبروم ساب موکوزال
این نوع فیبروم‌ها در داخل حفره رحم قرار دارند و می‌توانند باعث ایجاد مشکلاتی در چسبندگی جفت و رشد طبیعی جنین شوند. گاهی اوقات این فیبروم‌ها باعث خونریزی و درد شدید را به همراه دارد.
فیبروم پدیکل
فیبروم‌های پدیکل به‌صورت توده‌های متصل به رحم از طریق یک پایه نازک قرار دارند. توجه داشته باشید که این نوع فیبروم‌ها در اثر تغییرات هورمونی در دوران بارداری بزرگ‌تر هم خواهند شد.
موقعیت و اندازه فیبروم‌ها در رحم تأثیر زیادی بر بارداری و نحوه مدیریت آن دارند، بنابراین در صورت تشخیص فیبروم در بارداری، مشاوره پزشکی منظم ضروری است.
تشخیص فیبروم در بارداری چگونه خواهد بود؟
تشخیص فیبروم رحمی در دوران بارداری از طریق روش‌های مختلف تصویربرداری انجام می‌شود که پزشک بر اساس علائم بیمار و معاینه فیزیکی، تصمیم به انجام آزمایش‌های خاص می‌گیرد از رایج‌ترین این روش‌ها عبارتند از:
- سونوگرافی که کاملا هم غیرتهاجمی بوده و می‌تواند به راحتی موقعیت، اندازه و تعداد فیبروم‌ها را شناسایی کند و تأثیر آن‌ها بر رحم و جنین را بررسی کند.
- در موارد خاص و زمانی که سونوگرافی نتواند تصویر دقیقی ارائه دهد، پزشک MRI را توصیه می‌کند. دقت داشته باشید که این روش دقیق بوده و می‌تواند اطلاعات بیشتری در مورد محل و اندازه فیبروم‌ها بدهد.
- در برخی موارد، پزشک می‌تواند فیبروم‌ها را از طریق معاینه داخلی تشخیص دهد. این روش برای شناسایی فیبروم‌های بزرگ یا قابل لمس مؤثر است اما باید اشاره کنیم که اطلاعات کاملی در مورد تعداد یا موقعیت آن‌ها نمی‌دهد.
- اگر خونریزی یا علائم خاصی وجود داشته باشد، پزشک آزمایش‌های خون برای بررسی میزان هموگلوبین و سایر علائم عفونت یا مشکلات خونی تجویز می‌کند.
📍 نکته: تشخیص دقیق فیبروم‌های رحمی در دوران بارداری به پزشک کمک می‌کند تا برنامه‌ریزی مناسب برای مدیریت بارداری و پیشگیری از مشکلات احتمالی انجام دهد.
مناسبت‌ترین روش درمان فیبروم رحم در بارداری
درمان فیبروم‌های رحمی در دوران بارداری با توجه به اندازه، محل و علائم فیبروم‌ها و همچنین سلامت مادر و جنین تعیین می‌شود. در بسیاری از موارد، پزشکان درمان خاصی را توصیه نمی‌کنند و فقط نظارت دقیق انجام می‌دهند. با این حال، روش‌های مختلفی برای مدیریت فیبروم در بارداری وجود دارد که در ادامه بیتر در مورد هر یک از آن‌ها صحبت خواهیم کرد:
نظارت و پیگیری
در بیشتر موارد، فیبروم‌های کوچک در دوران بارداری نیاز به درمان خاصی ندارند و پزشک تنها وضعیت آن‌ها را از طریق سونوگرافی‌های منظم کنترل می‌کند. توجه داشته باشید که اگر فیبروم‌ها هیچ‌گونه علامتی نداشته باشند دمان ضروری نیاز نیست.
داروهای مسکن
در صورتی که فیبروم‌ها باعث درد یا ناراحتی شوند، پزشک مسکن‌های بی‌خطر را تجویز کند اما استفاده از داروهای ضدالتهابی هم در دوران بارداری توصیه نمی‌شود.
جراحی
در مواردی که فیبروم‌ها باعث بروز مشکلات جدی مانند خونریزی شدید، درد غیرقابل کنترل یا فشار بر روی جنین می‌شوند جراحی به عنوان آخرین راه‌حل در نظر گرفته می‌شود. این جراحی در سه‌ماهه دوم بارداری انجام شده تا خطرات کمتری برای جنین وجود داشته باشد. اما در اکثر موارد، جراحی پیشهاد نمی‌شود.
زایمان سزارین
در مواردی که فیبروم‌ها به طور خاص در نزدیکی دهانه رحم قرار دارند و می‌توانند در حین زایمان طبیعی مشکل ایجاد کنند، از همین رو پزشک زایمان سزارین را پیشنهاد می‌دهد تا از آسیب به مادر یا جنین جلوگیری کند.
استراحت
گاهی اوقات پزشک به بیمار توصیه می‌کند که استراحت بیشتری داشته باشد و فعالیت‌های فیزیکی سنگین را محدود کند تا فشار کمتری به رحم وارد شود.
برای درمان فیبروم رحم در بارداری می‌توانند به دکتر زهرا خلج بهترین متخصص زنان در تهران مراجعه کنید تا تحت نظر و درمان دقیق قرار بگیرید و بارداری سالمی را تجربه کنید. برای دریافت نوبت با شماره ۰۹۳۰۵۳۰۱۱۳۰ و ۰۲۱۸۸۵۹۶۳۸۶ تماس حاصل نمایید.
چه زمانی داشتن فیبروم در بارداری خطرناک است؟
به طور معمول داشتن فیبروم در بارداری مشکلی جدی ایجاد نمی‌کند، اما در برخی موارد خاص می‌تواند خطراتی برای مادر یا جنین به همراه داشته باشد. در واقع فیبروم در بارداری زمانی خطرناک خواهد بود که اندازه آن بزرگ و از همه مهم‌تر در موقعیت نامناسب قرار گرفته باشد.
چرا که فیبروم‌های بزرگ می‌توانند فضای رحم را کاهش دهند و موجب ایجاد مشکلاتی مانند سقط جنین، زایمان زودرس یا خونریزی شدید شوند. همچنین، فیبروم‌های ساب‌موکوزال که در داخل حفره رحم قرار دارند، ممکن است مانع از جای‌گیری مناسب جنین و جفت شوند و موجب مشکلاتی در رشد جنین یا خونریزی در حین بارداری شوند. پس اگر فیبروم باعث درد شدید، خونریزی غیرطبیعی یا انسداد راه‌های زایمان شود نیاز به پیگیری دارد.
در نهایت…
در نهایت، فیبروم‌های رحمی در دوران بارداری خطرات زیادی برای مادر یا جنین به همراه ندارند، اما در برخی موارد خاص باعث بروز مشکلاتی مانند خونریزی، درد شدید یا اختلال در رشد جنین خواهد شد. به همین دلیل تشخیص به موقع و پیگیری منظم وضعیت فیبروم‌ها در دوران بارداری از اهمیتبالایی برخوردار است تا پزشک بتواند از بروز مشکلات جدی جلوگیری کند.
